Mantelzorger Liesbeth: “Ik wil gewoon echt dat er dingen gaan veranderen”
Als je zorgt voor een naaste, kun je voor heel veel dingen een beroep doen op het Mantelzorgcentrum. Toch weet nog lang niet iedereen de weg naar het Mantelzorgcentrum te vinden. Zoals Liesbeth Kok, die zorgt voor haar man met Alzheimer en vasculaire dementie en ongeveer een half jaar geleden met het Mantelzorgcentrum in aanraking kwam: “Dit had ik vier jaar eerder willen weten!”
“Dankzij Geriant kan mijn man nu om de week een week logeren bij Warm Thuis in Grosthuizen,” vertelt Liesbeth Kok. Daar ben ik heel blij mee, maar ik had eigenlijk vier jaar geleden willen weten van het bestaan van het Mantelzorgcentrum. Toen kreeg mijn man de diagnose Alzheimer en vasculaire dementie. Had ik op dat moment maar een lijst gekregen van dingen waar je allemaal mee te maken krijgt. Had ik toen maar een mantelzorgmakelaar naast me gehad die me hielp om alles te regisseren.”
Logeren
“Sinds begin september breng ik mijn man op de ene maandag naar het logeeradres en haal ik hem de volgende maandag weer op. Nadat we eerst een weekend en later zes en zeven dagen hadden proefgedraaid. Dit bevalt ons allebei uitstekend. Op de ene vrijdag denk ik, oh hij gaat maandag weg, dan heb ik even de handen vrij. En de volgende vrijdag denk ik, lekker, hij komt weer een weekje thuis. In de week dat mijn man weg is, heb ik weer even tijd om mensen uit te nodigen om koffie te komen drinken en echte gesprekken te hebben, om naar mensen toe gaan en om mijn familieleden die zoveel voor ons doen eens te trakteren op een lunch. En dat laatste dan zonder dat ik steeds denk, oh, ik moet zo weer thuis wezen. Maar ook thuis is het anders. Kan ik eens effetjes dit of dat doen, of gewoon lekker zitten en een boek lezen. En mijn man die gaat elke keer lachend naar Grosthuizen. De mensen zijn aardig, de sfeer is goed, hij vindt het daar zalig!”
Vechten
“En ik heb besloten te gaan vechten voor de mantelzorgers. Als je ziet wat ik allemaal in mijn eentje heb moeten uitzoeken, gelukkig vaak ook met de hulp van Geriant. Maar door Geriant niet om hulp te vragen en eigenwijs te zijn, duurde het veel langer dan nodig was om de Wmo voor elkaar te krijgen. Toen we pas overgingen naar de Wlz kreeg ik wel die hulp. Geriant meldde ons maandag aan en donderdag was het geregeld. En dan denk ik: Hoe dan? Zoiets krijg je zonder hulp dus niet voor elkaar. En ik kan je zo een heleboel voorbeelden geven. Ik woog op een gegeven moment 45 kilo. Nou ben ik iemand die haar mond wel opentrekt, maar ik denk dat acht van de tien mantelzorgers als een bang vogeltje op de bank zitten en niet weten wat ze overkomt. Dat is gewoon niet in orde. Dus als mijn man ooit de deur uitgaat, dan ga ik in de cliëntenraad van de gemeente, heb ik besloten. Ik wil gewoon echt dat er dingen gaan veranderen!”